شغل دندانپزشک
دندانپزشکی ( dentistry) به تشخیص و درمان بیماریهای دهان و دندان میپردازد و از همینرو شاید بهتر باشد که عنوان این رشته را دهانپزشکی گذاشت.دندانپزشکی یک علم تخصصی است که سلامت دهان و دندان را به عنوان عضوی مهم در سلامت جسم و روح، زیبایی و ادا کردن کلمات تامین میکند. همچنین به یاری این علم میتوان بسیاری از بیماریها را در مراحل اولیه شناخت و از پیشرفت آن جلوگیری نمود.در گذشته دندان سازی را همان دندانپزشکی میدانستند. اما امروزه دندانسازی بخشی از دندانپزشکی به شمار می آید.رشته دندانپزشکی در مقطع دکترای عمومی نحوه رعایت بهداشت ، پیشگیری و درمان بیماری های دهان و دندان را آموزش میدهد.در ادامه خواهیم خواند:
دندانپزشکی میکردند. دندانسازی کوبیده میشد و الک میگردید.
عده معدودی از سلمانیها، شاگرد زرگرها و عطارها را میتوان اولین افرادی دانست که با استفاده از روشهای گوناگون، مبادرت به کشیدن دندان، گذاشتن روکش، ساختن دندان مصنوعی و یا برای تسکین دردها و اورام دهانی آنهم با وسایل بسیار اولیه مبادرت به انجام امور
بعدها مسئله آموزش دندانپزشکی مطرح شد که پیشگامان این حرکت را میتوان کتر میلچارسکی، دکتر سیاح و برخی دیگر از دندانپزشکان آن زمان دانست. ذکر این نکته لازم است که دندانپزشکی شاخهای ازطب میباشد و تنها کلاس طب تا سال ۱۲۹۷ در مدرسه دارالفنون بود.
درآبان ماه آن سال کلاس طب به مدرسه طب تغییر کرد و در نتیجه این مدرسه دارای اتاق و رییس جداگانهای گشت که محل آن در حیاط بزرگ دارالفنون قرارداشت. با گذشت زمان وبا جدا شدن مدرسه طب از دارالفنون چنداتاق درحیاط وزارت معارف به آن اختصاص داده شد.
در سال ۱۳۰۰ که دکتر سیاح تحصیلات خود را دراروپا به پایان رسانید، به ایران مراجعت و با افرادی نظیردکترمیلچارسکی، دکتراشتومپ و دکتر استپانیان آشنا شد. اکثرآنها پزشکان مخصوص دربار بودند. در آن زمان به پیشنهاد دکترمیلچارسکی و دکتر سیاح وتصویب مسوؤلین وقت دستور راهاندازی مدرسه دندانسازی داده شد.این مدرسه در سال تحصیلی ۱۳۰۹-۱۳۱۰ وابسته به مدرسه عالی طب و مدیریت آن به عهده دکتر میلچارسکی و بعد به دکتر سیاح واگذارگردید. در آن زمان مدرسه دندانسازی دارای دو اتاق و یک زیر زمین بود که امور درمانی، لابراتوری و اداری در آن انجام می گرفت.
تجهیزات و برخی از مواد عبارت بودند از چند صندلی با سلفدانهای حلبی، چهار عدد چرخ پائی دندانپزشکی جهت کلینیک، یک میز چوبی، سه عدد چهارپایه، یک ولکانیزاتور و گچ ساختمانی که توسط محمدخان اولین مستخدم مدرسه
آموزشهای نظری و عملی در این مقطع توسط دکتر آشوت هاروطونیان و شهریار سلامت انجام می شد.
پایه دانشگاه به سبک دانشگاههای اروپایی در سال ۱۳۱۳ ریخته شد. در مهرماه آن سال دکتر سیاح رئیس دانشکده ودکترمحسن لک عهده دار تدریس کلینیکی شدند. دوره آن پنج سال بود که چهارسال آن صرف آموزشهای عملی ونظری میگردیدو یکسال جهت تهیه وتدوین پایان نامه.
رشته دندانپزشکی دارای دو دوره مجزای ۲ و ۴ ساله است. که در ۲ سال اول دانشجویان واحدهای علوم پایه مثل بیوشیمی، آناتومی، بافتشناسی، فیزیولوژی، ژنتیک، میکروبشناسی و ایمنیشناسی را میگذرانند.
دانشجویان این رشته بعد از ۲ سال وارد دوره تخصصی دندانپزشکی شده و دروس اختصاصی خود را در زمینه آسیبشناسی فک و دهان، ارتودنسی، اندودنتیکس، پروتزهای ثابت و اکلوژن، پروتزهای متحرک و فک و صورت ، نتولوژی، ترمیمی و مواد دندانی، بیماریهای دهان و دندان، جراحی دهان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان و رادیولوژی دهان و فک و صورت میگذرانند و در نهایت میتوانند بیماریهای دهان و دندان را تشخیص داده و در حد یک دندانپزشک عمومی نسبت به درمان آنها اقدام کنند.
طول دوره رشته دندانپزشکی پنج سال است و درس های آن در سه بخش عمومی، پایه و اختصاصی برنامهریزی شده است که از لحاظ نحوه تعلیم و تدریس، به درس های نظری، عملی نظری، عملی تقسیم میشود.
آسیبشناسی عمومی را شامل می شود.
درس های پایه به درس هایی گفته میشوند که زمینهساز ورود دانشجو به درسهای اصلی و تخصصی و فراگیری آنهایند. در این رشته درس های پایه جمعا به تعداد ۴۳ واحد درسی است که درس های فیزیک پزشکی، بیوشیمی، بافتشناسی انسانی، جنینشناسی، تشریح ، ژنتیک انسانی، میکروبشناسی، ایمنی شناسی، فیزیولوژی، روانشناسی عمومی،
درس های تخصصی به درس هایی گفته میشود که اطلاعات و آگاهیهای لازم را درباره رشته تخصصی به دانشجو داده، او را با مفاهیم تخصصی و عمده رشته مورد نظر آشنا میکند و آموزشهای لازم را به او میدهند.
در رشته دندانپزشکی درس های تخصصی کالبدشناسی و مرفولوژی دندان، زبان خارجی اختصاصی، جنین و بافتشناسی فک و دهان، آسیبشناسی دهان، ارتودنسی، اندودنتیکس، بیماریهای دهان و تشخیص، بیولوژی دهان، نتولوژی، دندانپزشکی ترمیمی(پروتز متحرک پارسیل، پروتز ثابت ، پروتز کامل) جراحی دهان و فک و صورت، دندانپزشکی کودکان، رادیولوژی دهان، گوش و حلق و بینی ، نظام پزشکی و طب قانونی، بهداشت عمومی و اکولوژی، بهداشت محیط زیست، دندانپزشکیمجتمعی، بیماری های روانی، بیماری های درونی، فارماکولوژی، بهداشت دهان و تغذیه و ندانپزشکی پیشگیری مواد دندانی و پایاننامه ارائه می شود.
دندانپزشک کودکان
دندانپزشکی کودکان شاخهای از دندانپزشکی است که با بچهها از کودکی تا نوجوانی سروکار دارد. این شاخه اولین بار توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا، کالج سلطنتی دندانپزشکان کانادا و کالج سلطنتی جراحان دندانپزشک استرالیایی به عنوان تخصص شناخته شد.
این شاخه تمرکز خود را بر روی رشد کودک/نوجوان، صدمات بیماریها و پیشگیری از وقوع آنها، مدیریت و روانپزشکی کودکان و بقیهٔ جنبههای این شاخه قرار میدهد. بعضی دندانپزشکان کار خود را تخصصی تر کرده و به معالجهٔ کودکان فلج مغزی، عقب افتادهٔ ذهنی و اوتیسم میپردازند.
دندانپزشکان عمومی در صورت تمایل میتوانند دو یا سه سال تحت آموزش این رشته قرار بگیرند و مدرک تخصص دندانپزشکی کودکان را دریافت کنند. تفاوت دندانپزشکیعمومی با تخصص اطفال، خود بیانگر اعتماد و صداقتی است که برای کودکان در رابطه با دندانپزشکانشان قرار داده شده است. بهطور کلی یکی از اجزای این رشته، روانشناسی کودک است. دندانپزشک کودکان باید در تزئین مطب، ارتباط با کودکان و آموزش راهای پیشگیری ازپوسیدگی دندان دقت لازم را داشته باشند تا ملاقاتهای میان کودک و دندانپزشک، لذت بخش باشد.
درآمد رشته دندانپزشکی
بر اساس آمار 4 دهک از خانوار ایرانی از خدمات دندانپزشکی محروم هستند و بیشتر خدمات دندانپزشکی به دهک های بالای جامعه اختصاص پیدا می کند. وزارت بهداشت در سال گذشته اعلام کرد دهک های بالای جامعه بیش از 25 درصد هزینه های درمانی را در بخش دندانپزشکی صرف کرده اند.
این موضوع نشان می دهد که یک کلنیک دندانپزشکی باید گروه مرفه و متوسط جامعه را هدف قرار داده و بر اساس درآمدهای این قشر از جامعه کسب و کار خود را برنامه ریزی کند. مراجعه به یک کلینیک دندانپزشکی در کمترین صورت بین 100 تا 150 هزار تومان هزینه دارد.
هر کلینیک به طور متوسط بین 120 تا 150 مراجعه کننده در ماه دارد. اگر تنها 12 درصد از هزینه ها صرف موارد اولیه و هزینه های جانبی کلینیک شود با یک حساب سر انگشتی می توان گفت که یک کلینیک دندانپزشکی در کمترین حالت 15 میلیون درآمد دارد که با کسر 12 درصد هزینه ها بین 12 و نیم تا 13 میلیون سود خالص دارد که در آمد ماهیانه آن به بیش از 300 میلیون تومان می رسد.
کلینیک دندانپزشکی
یونیت صندلی دندانپزشکی و متعلقات مربوطه ضروری است.
برای راه اندازی یک کلینیک دندانپزشکی باید شرایط عمومی و تخصصی را به صورت یکجا داشت. شرایط عمومی تاسیس یک درمانگاه دندانپزشکی عبارت است از:
1- تاسیس هر گونه موسسه درمانی به نام مرکز دندانپزشکی قبل از هر گونه اقدام، منوط به کسب موافقت اصولی و پروانه تاسیس از وزارت متبوع است.
2- نداشتن سوء پیشینه
3- داشتن ساختمان مناسب و مورد تایید کارشناس وزارتخانه متبوع(فضای فیزیکی مورد نیاز مرکزدرمانی بر اساس تعداد یونیت دندانپزشکی و بخشهای مصوب محاسبه می شود که حداقل مساحت مناسب برای هر یونیت و متعلقات مربوطه 10 متر است.)
4- مراکز درمانی عمومی و تخصصی داندانپزشکی می توانند در حداقل مساحت 150 متر مربع و در یک یا چند طبق ساختمان احداث شوند.
هر مرکز درمانی اعم از تخصصی و عمومی با مرکز مشابه نبایستی از 500 متر کمتر باشد. علاوه بر این شرایط عمومی، شرایط تخصصی هم باید در راه اندازی یک کلینیک دندانپزشکی مورد توجه قرار گیرد. بر اساس آیین نامه تأسیس درمانگاه های دندان پزشکی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، شرایط تخصصی راه اندازی یک کلینیک عبارت است از :
1- وجود یک دستگاه اتوکلاو با حجم حداقل 17 لیتر به ازای هر 5 دستگاه یونیت دندانپزشکی اامی است.
2- وجود حداقل یک دستگاه رادیوگرافی پری اپیکال 3- مراکز تخصصی می توانند علاوه بر بند 5
-3 یک دستگاه رادیولوژی پانورکس ولترال سفال نیز داشته باشند.
4- برای بهره برداری اولیه از مراکز، تعداد حداقل 5 دستگاه
5- دارو و تجهیزات اتاق اورژانس (شامل کپسول اکسیژن، قفسه داروهای اورژانس، ست احیا شامل آمبوبگ و. وحتی المقدور الکتروشوک) ضروری است.
6- وجود حداقل یک نفر پرستار دندانپزشکی با تحصیلات دانشگاهی جهت ارائه خدمات درمانی جرمگیری و آموزش بهداشت و همکاری با دندانپزشکان در هر نوبت کاری ضروری است.
7- وجود حداقل یک نفر تکنیسین رادیولوژی با تحصیلات دانشگاهی در هر مرکز تخصصی دندانپزشکی در صورت داشتن دستگاه پانورکس ولترال سفال در کلیه نوبت های کاری فعال مرکز ضروری است. گفتنی است با توجه به تعداد یونیت و نوع تخصص، نیروی انسانی اعم از دندانپزشک و پیرادندانپزشک تعیین می شود.
با توجه به شرایط عمومی و تخصصی ذکر شده راه اندازی یک درمانگاه دندانپزشکی دارای هزینه های بسیاری بالایی است که مهمترین آن را تجهیزات و لوازم مربوط به آن تشکیل می دهند. بخش دیگر هزینه های یک درمانگاه را هزینه رهن، اجاره و یا خرید ساختمان تشکیل می دهد. با توجه به اینکه ملک مورد نیاز یک درمانگاه دندانپزشکی باید دارای مجوز اداری باشد در نتیجه ملک نسبت به ملک مسی بین 20 تا 25 درصد هزینه بیشتری دارد.
در کلینیک های دندانپزشکی علاوه بر هزینه وسایل و تجهیزات ساختمان دستمزد کارکنان هم بسیار بالا است. در کلینیک ها معمولا روال بدین صورت است که دندانپزشک یک حقوق ثابت دریافت کرده و به ازای هر بیمار نیز درصدی به عنوان حق العمل می گیرد.
متخصص ارتودنسی (ارتودنتیکس)
متخصص درمان ریشه (اندودنتیکس)
متخصص جراحی و درمان لثه (نتیکس)
متخصص بیماریهای دهان (پاتولوژی فک و دهان)
متخصص پروتزهای دندانی (نتیست)
متخصص جراح فک،دهان،صورت
درباره این سایت